Een hond adopteren uit het buitenland, dat is niet zo maar iets. De honden zijn vaak beschadigd en wereldvreemd. Bono is de hond van mijn moeder, Boontje (zo noem ik hem) komt uit Portugal en is op straat opgegroeid. Zijn familie heeft het niet gehaald, maar Boontje werd gered. In deze blog vertel ik jullie meer over mijn ervaringen met Boontje en de leuke kanten van zo’n weeshond.
Portugese hond
Boontje komt uit het mooie Portugal een land waar de zon schijnt en waar er hier en daar veel zand is. Als pup werd hij gevonden en is hij meegenomen naar een asiel voor zwerfhonden. Deze plek in Portugal biedt de hondjes aan bij mensen zoals mijn moeder. Toen mijn moeder voor het eerst vertelde over haar plannen om een hond uit Portugal te adopteren, geloofde ik er niks van… tot de hond op Schiphol aankwam.
De eerste weken met een buitenlandse hond
Eerst is hij ontzettend bang en is hij niet te genieten. De hond heeft een afkeer naar mensen en verschuilt zich constant. Ikzelf had er veel moeite mee dat de hond zo schuw was, maar mijn moeder gaf hem een kans. De hond was direct gehecht aan mijn moeder en verloor haar niet uit het oog. Hij rent door de kamer, in de tuin, in de slaapkamers en op straat. Hij was erg bang. Mijn broertje is een grote (homo) kerel met een zware stem. Boontje was echt bizar bang voor de man van 1.90 meter hoog. Nu is hij ook een beetje lomp dus was het in het begin erg wennen voor beide. Ikzelf vond hem wel schattig, maar wou er niet veel mee te maken hebben.
1 heel lang jaar later sinds de adoptie van de hond
De hond was nog steeds niet te genieten. Nu had hij ook wel eens een goede dag, maar de meeste momenten waren stressvol en eng. Hij went wel steeds meer aan mijn broer, maar doordat hij mij zo onregelmatig zag (ik woon namelijk niet in de buurt/ thuis), konden we ook geen band opbouwen. Ik moet wel zeggen dat er leuke dagen waren, op deze dagen waren we dan wandelen in het bos en rende we veel met de honden. Onze oude Jack Russel genaamd Lady moest hier overigens niet veel van weten; Boontje is erg lomp en liep steeds over Lady heen.
Na langere tijd met een buitenlandse hond
De hond is nu al een tijd bij ons en gedraagt zich op zich wel aardig. Nu houdt hij altijd vreemde trekken en gewoontes, maar doorgaans zijn we allemaal gek op hem. Boon heeft vele gezichten en kan heel mooi kijken. Hierdoor voorzien we elkaar wel vaker met verschillende video’s en foto’s van de mooie hond. Nu is het helaas nog wel zo dat de hond mij soms te druk vindt en zich dan weer helemaal onzeker gedraagt. Ik vind dat echt ziek vervelend, want ik bedoel het allemaal wel goed. Op zo’n moment hou ik dan afstand en laat ik de hond voor wat het is.
Goede dagen van Boontje
Op de goede dagen is het een leuke en “normale” hond met een goed karakter. De goede dagen gaan vaak gepaard met de buurman; Arie. Al bij het woord wordt hij helemaal leip en enthousiast. Ik verdenk Arie ervan dat hij de honden veel snoep geeft en inderdaad veel met de honden wandelt, maar dat is een aanname. Wat trouwens geen aanname is, is dat de hond 100% meer geeft om Arie dan om mij of Jeffrey, haha.
Tot slot
Al geef je de hond een kersttrui als verrassing of neem je hem mee wandelen; de hond is niet te peilen. Maar als de hond een goede dag heeft, is het een leuke hond. Mijn advies is om er goed over na te denken, want zo’n hond is een heus project. Dit neemt niet weg, dat ik van de hond houd.
